Umut Dağının Etekleri

Umut diye bir dağ var.
Bende de bir azim.
Lakin tırmandıkça,
uzaklaşır sevdiğim

Umut dağının etekleri.
Kokladığım çiçekleri.
Bir bir bakarım; sen mi?
Lakin kokladıkça,
kaybeder oldum seni.

Irmağından su içtim.
Sapa yollarından geçtim.
Dolaştım dertli dertli.
Düzlüğünde soluklandım.
Yine seni bulamadım.

Gece gündüz demedim.
Taşa toprağa bulaştım.
Ulaştım zirvesine.
El açıp yalvardım.
Yine seni bulamadım.

Umudun zirvesinde,
Açık ve net gölge yok! ! !
Ne gezer bende kaygı.
Lakin buruk bir kalp,
Biliyor umut da yok.

Rüzgarına karıştım.
Taşı oldum bu dağın.
Toprağına karıştım.
Bitmez oldu yasın.
Nerelerden bilirdim.
Sen başka dağlardasın! ! !