Umut çölü Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Umut çöllerinde, dolaşsan dursan,
Gönlün hoş olurdur, çöl kum’ da olsa,
Derler hak yolunu, kimlere sorsan,
Günlün hak yolunda, aşkla yanmışsa…

Çıktım Hak yoluna, her yerde kumlar,
Nerde dursam koksam, gül kokar yollar,
Yer gök Hak’ la ağlar, gözümde yaşlar,
Gönlüm bir dost arar, umut çölünde.

Çölde makas oldum büyüdüm durdum,
Harun Yahya oldum ve koktum durdum,
Gökte yıldız gördüm, ondan yol sordum,
Gönlüm bir dost arar, umut çölünde.

Gönlüm aşkla bağlı, onun yolunda,
Çölde gittim durdum, heybem omzumda,
Baktım hep gül kokar, sağım solumda,
Gönlüm Hak’la ağlar, umut çölünde.

Baktım son duraktır, gittiğim yolum,
Gönlüm bir- hoş oldu, bağlandı kolum,
Muhammet aşkından, yanan bir kulum,
Gönlüm Hak’a ağlar, umut çölünde.

A.Yüksel Şanlı er
21 Mayıs 2011-05-21
Antalya