UMUT ÇiçekLERİ* (Deneme)

Başka
sesinizde yalnızlık mı, orman mı
bana biraz benden bahsetseniz
serçeler uyanmadı daha
biraz daha gitmeseniz 'Selim Temo

Bazen kendi dünyamızda kendimizden habersiz dolaşırken mısralar yetişir, can havliyle yakalar ağrıyan yanımızı… “ Yazmak kendini okumaktır.” Okuruz dizeleşen şiirlerde, nesirleşen yazılarda kendimizi. Alemler içinde bir alemde vuku bulmuşken, bir yanı kırılmış bir dal gibi yaralar acır ve sarılmasını beklerken… Çağlayan sulara hasret, dingin denizlere özlem duyarken, gökkuşağının renklerini ararken gözlerimiz;

Ya çare sizsiniz
Ya çaresizsiniz
Ya ümit sizsiniz
Ya ümitsizsiniz.

Çarelerinde, ümidinde kendimizde olduğunu düşünerek; dalıversek kendimizden içeri, sığınıversek limanlara, sığınıversek dost ellere, bağlayıversek ümitsiz kapıların kilidini, açıversek umutların engin sayfalarını….
Ve bir şarkı mırıldansak;

Kandırmıyor beni; yeni şarkı yeni dost
Hatırlatır nice şarkı, eski şarap, eski dost…