Umut çiçekleri Şiiri - Gözde Köksal

Canımın içinde her bir zerremde gizlisin
Yokluğun bıçak kadar keskin,
Sensizlik ayaz kadar dondurucu.
İliklerimde hissetmekse yalnızlığı;
Uçurum kenarında ki çaresizlik gibi

Sustur artık şu içinde ki bitmeyen arz'ı,
Tükettiğin her bir an benden giden can...

Olduramadık içimizde usul usul bir meltem
Hep mi bora?
Hep mi fırtına?
Hep mi karayel?

Karanlıktır gönül bahçemde,
Çiçek büyümez!
Fidan yeşermez!
'Doğması mahşere kalmış' güneşleri beklerim.

Kim bilir mahşer belki bugün,
Belki yarın olur...
Doğacaktır elbet umut çiçekleri
Kırmızının en kırmızısı,
Mavinin en mavisi,
Yeşilin en yeşili,
Doğacaktır elbet umut çiçekleri...