Umut çiçeğim Şiiri - Kelebeğin Düşü

Ne vakit
Bir umudu çiçek yaptım kalbime
Sineme dikeni battı

Ne vakit inandim bahara
Güz gelip bana çattı Firakım kaç kez inletti arş-ı alayı
Ruhumu kaç kez soydum hüzünden

Kaç demdir daldı gözlerim yarin gözlerine
Yetim bir çocuğun bekleyişiyle bekledim
Elleri şevkat kokan huzurumu
Umudumun muştusunu..

Kalbim un ufak şimdi , kesikleri ruhuma batıyor
Öyle meftunum ki , kanayışı bile onu anımsatıyor
Ben bir garip meczup, savruluyorum öylece
Ruhum aklimla kalbimin arâfında ...

Ne vakit kalbimi serdim önüne
Elimde hüznün kırıntıları kaldı ...