Umut Çiçeği Şiiri - Vedat Koparan

Umut Çiçeği

Hani ya bilmem hatırlarmısın yada hiç duymuşmu idin; davul tozu minare gölgesinin olmadığı ve istenilirken dile getirilen 200 gram elektrik al köşeden getir denilen birilerinin birileri ile eğlenmeye çalıştığı o yoksun ama daha sade daha onurlu zamanlarımız vardı ya..
Revamıdır- kadermidir bize biçilen
Bunca yaşanmaması gereken
Saltanatı pas tutmuş yıkılasıca olanların içinde, ..
İnceliği zerafeti güzelliği aramak çokmu zor, çokmu bunu yaşamda güçlü kılabilmek..

Anlaşılan o ki düşünmek düşünmeye iyi gelmiyor düşünmek birilerine hiç iyi gelmiyor ya bana bilsen nasıl kötü geliyor..ya sana güzel yüreğim ya sana.., aklını uçurup zorlayayımmı ruhunu karıştırayımmı davul tozu minare gölgesinde..

Isırgan otları sarmış bedenimi, yakarken tenimi
Dişlerim keneletlenmiş elektrik işkencesindeyim
Sayki kanatırken yaralarımı yüreğimde ince bir sızı
Akar kan içinde işledikçe işler içime..
Zaman tutmuyorum zaman sensiz geçer
Ben seni yaşarım zamansızlıklarda
Yaşanmamış zamanları zamandan saymadan.

Umut çiçeğini besler büyütürüm
Umutlarda gecelerim, gündüzüm,
gelişinde gözlerine getirir sererim
umut çiçeğim yüreğimdeki seni
Ben seni nasıl sevdim bir bilsenki.

Dayanamadım yaktım dört günün üstüne
Yıllarımı vuran yakan ciğerimi paralayan
Sigaramın dumanı gözlerimde
Dumanlar savrulurken sen her dalgasında savruluyordun
Dumanlar uzaklaştıkça ben sende kayboluyordum
Gecenin dumanlı karanlığında
Umut çiçek beslenir sevdalarla..

Vedat.K 05.09.2002