Umut Çiçeği Şiiri - Emre Hekimoğlu

Yürüyorum gece vakti,
hiç durmadan yürüyorum.
Umut ışığı gözüme geldi.
Ne yapacağımı bilmeden koşuyorum.

Yanımda bir yabancı,
kalbimde anlatılmaz duygu,
sevmeye başladım insanları,dünyayı.
Elimdeki umutsuzluk çiçeği dondu, soldu.

Semadaki yıldızlar haber geldi.
şehrin karanlığını aydınlatacak cinsten.
Ancak alçak olan bu yüksek binalar, haberi çeldi.
hissedildi bu üzüntü kalbimin en hassas yerinden

bir kaldırımın üstünde yürüyorum
soğuğa rağmen umutu elimde tutuyorum.
şehrin sokaklarını bir bir geziyorum.
ertrafımı aydınlatan ay ışığına bakıyorum.

Elimde bir kalem,
önümde boş sayfalar,
hiç durmadan yazıyorum.
Gökyüzüne bakıyorum bulutlae ve umutlar,
ilham oluyor, semaya durmadan yükseliyorum.