yağmur yağmasa da açılırdım sokağa
gecedir aklımın pas tutan koyusu
yol serin
yolcu kırgın bir mektup adressiz postalanan
kadınsın
çocukluğumu anlatabilirim sana
ailem olmadı benim uzandığım yerlerde
ranza başlarına asmaya kıyamadığım
alman malı sevinçlerim vardı yağmalanan
beceriksiz bir tacirin düşlerini satıyorum
naylon ayakkabılardan kamyonlarımı
yol boyu öptüğüm bütün yüzlerin
kımıltısız kalabalık yalnızlığını
şiirlerin kadar ömründe güzel olsun
canım benim.seni çoook seviyorum...ve şiirlerinide...hayatımın en şanslı yönüsün sen...