Umut Çelik Şiirleri - Şair Umut Çelik

Ya hep ters zamanların kızıydın
Ya da hiç kabul edilmeyecek bir duanın
Pamuk prensesi
Seninle yaşanmış.yaşanmamış,yaşanacak
Ne varsa
kendimi unuturcasına

Bir Aşkın susuşu
Tüm sessizliklerden daha çıldırtır
Davetsiz bir misafir gelir
Ve sen açmazsın kapıları
-Yalnızlıktır...
Havayla ciğerlerine beynine gözlerine dolan

nasıl geçti bilmem zamanın
bir fırtınanın hızında
nasıl söndü bilmem o aşkın
bir yangın gecesinin heyecanında
uzaktan gül kokuları sarmıştı dünyayı

bir bahar havası şimdi yaylada bir kuşun sessiz yası var toprağa düşenlere elveda ey yeni doğmuş çiçek sana merhaba hiç bir şey kurumuş bir yaprak gibi hüzünlü durmaz bu mevsimde boşunadır şairin çırpınışı hazin şiirde değil içimizde o siyah saçlarına dokunduğunda inceden esen bir rüzgar henüz 10 yaşında bir çocuk uykuda ve rüya görür sanki uçar sabaha kadar ben bir imkansızı seven acayip şair sense hiç bir şeyden habersiz tasasız bir kuş ölür aşk mevsiminde çeker gider ardından kimse yas bile tutmaz...

acımasızca katlettik
tüm kuşları
ezdik taze nazenin
gonca gülü
bize her gün bir şeyini feda etti
doğa

yitirmiş bütün tılsımını
bir kırgın sevdaydı bizimkisi
hiç bir sorumluluğumuz yoktu
sorgusuz hayata karşı
üniversiteli bir genç kız
sevilmekten yoksun delikanlıydı

yaktım bir bir seni seven taraflarımı
unuttum yaşadıklarımızı
yaşını boyunu ellerini
gözlerini ve bakışını

neler silindi neler
kimler geldi kimler geçti
yüreğimin üzerinden
acıtarak kanatarak
sen kaldın sadece
bir de kabuk bağlamayan

bir suçluyum sevdiğim için seni
bir hırsızım senden çaldım şiirimi
bir mahkumum içinde hapsoldum
senden başkasına
körüm
sağırım

akıp giden günler
geri dönmeyecek bilirim
ve de o kırmızılı çakır gözlü kız
bir daha bana öyle bakmayacak

kırılan bir çizgiyim