Sanki içimdeki bütün umut trenlerini tüketmiş gibiyim...Umutsuzca bekleyişler içerisine düşüyorum..Zaman git gide tüketiyor kendini..ve bense her saniyesinde sönüyorum...
Odamda ki saatin üzerinde,daha önce farkedemediğim desenler görüyorum..Oyalamaya çalışıyorum kendimi,gözlerimin önünden bir serüven gibi geçen anılarımızla...
Oysa ki gözlerimin içi gülüyordu sen yanımdayken...
Dakikalar birden bire eriyip gidiveriyor kendilerinden kaçarmışcasına...Kafamın içinde derleyip topladığım bir kaç düşünce, ve daha önceden sahibi olduğum gözlerine dalıyorum...
Zaman,acımasızmışsasına daralıyor git gide...her telefon sesinde kaybediyorum kendimi...
Rıhtıma oturup,
Güneşin batışını seyretmek gibiydi seni sevmek...
Güzel olan bütün duyguları hissetmek...
Sıcaklığını hissetmek başta...
Gözlerim bakarken o loş karanlığa...
Senliğinde kaybolurum o anda...
Ordan oraya savrulan bir kalp sancısı gibi hayat...
Her ne kadar istemesemde sensizliğe zorluyor beni...
Cümlelerimi bir bir sarf ediyorum senin için.
Nefes alışlarım değişiyor birden...
Gözlerimdeki korku sonsuz bir huzura sürüklüyor beni..
Yalnız kaldığım her an,başka gözlerle seyrediyorum dünyayı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!