Umutları taşımak bir bulut olup
ve doyma noktasına gelince
damla damla dökülmek vardı
umut bekleyen her avuca...
sarp geçitlerden sonra düzlüğe ulaşır yollar...
şimdi zor olsa da her şey
önünde hala yaşanmamış günler var,
durmak vakti değil koşmak zamanı,
insan bir kaç damla kandan değil,
bir katre umuttan yeniden doğar …
Kayıt Tarihi : 24.4.2021 13:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!