Karaköy’de bir sabah, martılar özgürlüğe kanat çırpar
Umut bir şafak, parlar gözlerinde, düşler çağırır
Tramvay raylarında bir şarkı, gençler koşar hayata
Sen bir ufuk, ben dalgalar, Boğaz’da başlar bu destan
Rüzgar taşır sesimizi, Galata’dan denize, özgür
Bir simitçi bağırır, ekmek kokusu dolar sokağa, dümdüz
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta