Çocukların oynaşmasını duydu uzaktan,
Farkında olmadan, ayakları taşıdı onu, haberi yoktu kendinden.
Nihayet ayakları durmuştu bir bankın kenarında,
Çocukları görünce fark etti, girdiğini parka.
Ansızın -bir şimşek gibi- otur! dedi gözleri, göz ucuyla ona.
Bacakları büküldü oturuverdi banka.
Artık o da oynaşıyordu beyninden yükselen kabarcıklarda,
Bir rüzgar ki taşıyordu zihnini ışıkötesi boyutlara.
Kalpler birdi, bir çarpıyor bir vuruyor,
Gönüller bir, nabızlar bir atıyordu.
Renkler farklıydı; ırklar farklı, bölgeler farklı,
'İnsanların mihengi' içindeki cevherde saklıydı.
Orada insanlar birleşmiş, birbirinin tamamlayıcısı olmuştu,
Çıkarlar paralelleşmiş, amaca doğrulmuştu.
Karşılıklı çıkarlar öyle paralelleşmişti ki;
Birisi kendi çıkarından vazgeçse diğerinin çıkarı bozulurdu.
Medeniyet ilerlemiş hem ulaşmıştı son noktasına,
Bu şehirde yoktu iğne ucu kadar itişme kakışma.
Kriminologlar işsizlik aylığı alıyor,
Gardiyanlar bahçıvanlık yapıyordu.
Zaman "kötülüğü" gömmüş, vahşeti yutmuştu,
Zindanlar örümcek bağlamış, kilitler pas tutmuştu.
Hava, su, toprak temiz, çevre doğal denge.
Gürültü yok, koku yok, her şey yerli yerinde.
Artı-eksi, madde enerji abiyogenezin sonucu.
Ulaşımda ne bir ses, ne bir duman,
Nereyi düşünürsen oradasın bir an.
Uzun yıllar sorun olmuştu ulaşım,
Şu ışınlanma çıktı ya, aşılmıştı zaman.
Tarihteki mekikler bir hatıra olmuştu,
Artık canlılar galaksiler arası dolaşır olmuştu.
Hayhay! savaş mı dedin? ! , Nerede!
Hatıralardan silinmek üzere desem de,
İnanmazsın, yeni nesil hatırlamaz belki de.
Derken.. gözleri yarı açıldı Umut Bey'in,
Fakat vakit akşam olmuştu.
Park bekçisi uyarmasaydı onu,
Belki sabaha kadar oturduğu yer ona mekan olurdu.
Umut Bey ikindiden akşama kadar çok yerler dolaştı.
Mekanı fethetti, zamanı aştı,
Rüya da olsa yaşadı tatlı tatlı.
Ama uyanınca iki eliyle banka vurarak;
Kahrolsun "bu" dünya diye haykırdı.
Ve.. koşaradımlarla evine doğru yol aldı.
Ardından da sessiz ürpertici karanlığı bıraktı.
24 temmuz 1991 Fatih
ahmed emin fidan
Kayıt Tarihi : 23.3.2014 20:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fakülte ikinci sınıfta bir ders arası boşluğunda Beyazıt partıkna oturmaktayım.
![Ahmet Emin Fidan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/23/umut-bey-in-hikayesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!