Umut Aygün Şiirleri - Şair Umut Aygün

Gümüşi semanın esrar perdesi,
Düş gibi gördüğüm gündüz ve gecesi,
Zikrediyor boşluk, semada malikini,
Bildim, fikrin edep oluş muhasebesini,
Çıkmazdayım, altın kaplı dört duvar arasında,
Zamanı verin geriye kalan tek uzun yolda,

Ben bir hiçim, der dururum;
Hiçliği yerinden kaldırmaz uyuturum....


Umut Aygün

Kapılar kapanır yüzüme ardınca,
Gelmişken yolun son noktasına.
Kapılar açılır ardına kadar,
Giremem içeri, ayağımda prangalar....

mum nedir, ben ne,
aradaki fark ne..
ben biterim, mum biter,
etrafı aydınlatan ne...

Bir iki cümle mırıldanmak istiyor dudaklarım,
Özgürlüğü, ölüm dahi olsa; isteyen köle misali,

Alaboradan sıyrılmaya çalışan kaptan; yüreğim.

Çaresizliğinden, çaresizliğinde boğulan hasta,

Karanlık boşlukta yürüyorum,
Etrafında döndüğüm virane, ben;
Bilmeden içinde kendimi arıyorum.......