Olay yerine dolmuştu, kuru kalabalık.
Nasıl mahir vurmuştu insan, tam da o yeri;
Durmuştu, sevdanın umut akıtan arteri.
Kördü tanık, duygusuz yargılanmıştı sanık...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
