Umut Ana-Güven Oğul Şiiri - Feriha Deniz ...

çırpındı,
sürgülü koca kapının ardında güven
yol yoldan geldi
düştü görücü umut kapının eşiğine
umut ana göğüslerini koyverdi
güven daha çığırır oldu
umut ana da çığırır oldu:

'ana yüreğim çatlıyor
dünkü coşkunun bugünkü hüznüyle
güvenimi koyverin
oğlumu
sorgulayası yüreğim
sırnaşık sürgü
ne var bir yol daha oynaş
ne var bir yol daha
aha göğüslerim
emzirilmişliğin
okşanılmışlığın dirisi
oynaş be sürgü
seni de alırım göğsüme
gün dağdan kaydımıydı
sürgülerim gece boyu
oğul
ne hal ettin de düştün oralara
sorgulayası dilim'

güven yordu ağzını:
'ana
bilmezmisin
sürgü bir başına oynaşmaz
o insan
ışıldadı gözleri her dem
kavak ağacı gibi boylu
harman gibi yaygın
ışıldadıkça o,büyüdüm ben
gün günden geldi
sönmüşlüğün kinini yaşadı insanın gözleri
yıldı mı ne?
daha büyümek istedikçe ben
tekmeledi öteden
küçüldüm birdenbire
sürgüledi kapıyı üstüme
ana
kurtuluş yok burdan
büyütesi göğüslerinle emzir azıcık!
.............................................................'
umut ana öfkeye boyandı:
'deme oğul
yüreğim sancılanır
ben ki kara yazgıların önüne dikilen
sen ki daha dün boyveren
nice güvenlere yol oldum ben oğul
keskin gözlerimi açıp ta seyirttim
dimdik dur aman
seni almadan yolumu tutmam'

güven diyesi oldu
caydı sonra sessizliğine
açıldı açıldı..............
gümbürdedi koca kapı

sandılar ki dağlar yıkıldı
sandılar ki sonra
gökten yıldızlar dökeledi
ne kadar bulut varsa çarpıştı yağmur oldu
çarpışmadı dolu oldu

'umut ananın işi '
dedi melekler.....................