Güneş gibi doğsan geceme
Kurtarsan beni karanlıklardan
Sabahları var etsek seninle birlikte
Kurtarsak birbirimizi gecelerden
Bir melek nasıl olur merak ederdim
Ve sen çıkageldin karşıma
Gördüm ve dedim ki bu meleğin ta kendisi
Hem aklımı hem kalbimi çaldın
Her damarımda seni hissettim
Aşkın kalbimi yaktı
Yerle bir etti o gözlerin beni
O güzelliğin nefesimi kesti
Ne de güzel yaratmış yaradan seni
Seni sevmemek mümkün değil
Tam unuttum dediğim an
Sensin karşıma çıkan
Ve yeniden yüreğimi kavuran
Yüreğimdeki ateşi harlayan
Beni oradan buraya savuran
Sensin hala içimde gizli olan
Gecemi aydınlatan sokak lambası gibisin
Aydınlatırsın taş kalbimi
Taş dediğime bakma sen
Çok narindir aslında kalbimin içi
Ama sen göremezsin
Hatırlıyorum seni ilk gördüğüm zamanı
Kalp atışımı değiştiren güzelliğini
O güzel gözlerindeki parıltıyı
Saçının o göz alıcı harikalığını
Hatırlıyorum kısacası unutamadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!