Söyleniyorum kendi kendime, bu fakir halimle
Düşüncelerimde karalar var niye, açılmaz kapılar gönlüm sızlıyor çaresizliğinde
Hak, hakikat akıl ve izanın nispiliğinde, nasip azmin gerekçesinde,bilinç içinde
Bazen hafsalam almıyor, yıllara sari bekleyen umutlarım soluyor,hal mi kalıyor
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta