Umut Ağacı Şiiri - İsmail Uzun 2

Şimdi senin ellerin tutulmalı…

Mahsunlaştıysa kalbin suskun bir bülbül gibi
Yüzüne gölgeler düştüyse ümitsizlik deminde
İsyanın en sükuti halini yaşıyorsa yüreğin…
İnceden bir ses vermeli, gel demeli, bana gel,
Bir umut serilmeli önüne, açılan yarana merhem…
Ve ben bundan sonra her şiiri sana yazarım,
Her sözümün başında sadece sen olursun,
Her sözüm seninle biter vuslatına kadar.
Bir umut ağacıyım ben, sen umudumun kaynağı,
Gidensin geleceksindir, beni yeniden seveceksindir,

Her umudu sana adarım, hayal, rüya, gerçek,
Dedim ya umut dünyası o gün elbet, gelecek…