Umut Ada Şiirleri - Şair Umut Ada

Ölümüne gürleyen yıldırımlara değil
Ben bir sesine aşık oldum
Ne toprağa can veren yağmurlara
Nede fırtınalar koparan dalgalara
Ben bir damla gözyaşına boğuldum

Tek umudum hayatta
Güneşli bir günün sabahına seninle uyanmak
Yağmurlu akşamında
Akmış rimellerinle ıslanmak
Dokunmak tenine
Karlı bir havada

Bu gece açmadım televizyonu
Ve tüm ışıkları
En derinlere kaldırdım şamdanları
Işığında dans ettiğimiz
Gül kokulu mumları
Derdini dinilicem bu gece

Yüreğinin yetmeyen sesidir aşk
Yangından gelen çığlık gibidir
Batan güneşin son ışığı
Yağmurun son damlası gibidir

Pişmanlık dolusu bir hayattır aşk

Güzelliğinin tarifi yok zihnimde
Adı sanı rengi yok
Sarışın esmer nede kumral
Güzelliğinin sıfatı yok

Sadece ışıltısı var yüreğimde

İçmdeki fırtınaya sakladım
Kıyılarımdan sessiz gidişini
Tam sancağımı aşka çevirmişken
Yüreğimi darmadağın edişini

Nasırlı ellerimle dualar haykırdım

Bekliyorum köşe başında
Bir gün gelirsin diye
Hayallerime umut
Karanlığıma ışık olursun diye

Duruyorum her zamanki yerimde

Ben bıraktım bu aşkı
Bıraktım seni sevmeyi
Zorda olsa çıkardım yüreğimden
Ellerinle sapladığın hançeri

Beklemiyorum artık

Aşkın nereden çıkağı belli olmaz
Nerdeden görünüp
Nereden vuracağı
Kimi zaman deprem gibi çöker üzerine
Kimi zamanda sel olur katar önüne
Gözünden akan yaşlara aldırmadan

Seni sevmek istiyorum
Acaba yapabilirmiyim
Bakabilirmiyim aşkla gözlerine
Tutabilirmiyim ürkek ellerini

Ateşten bir çiçek diliyorum