.............Artık veda etmenin zamanı geldi. Yüreğim kabullenmese de hiç kimseye sevmeyi öğretecek kadar büyük olmadığımı öğrendim. Öğrendiğim bir diğer şeyde ' insan sevmeyi yaşamın içinde ' öğrenebilir ancak. Acı çekerek...severek...ya da zamanı geldiğinde,
veda etmesini bilerek.
umutsuz ve katlanılmaz bir acı sorgularken yüreğimi,hem de böylesine severken...sevildiğime inanmışken
Bu kez ayrıcalı olacak el sallayışım sana, yaşamın zaman aralıklarından izledim seni bir süre.Veda etmeyi düşünene dek.Kahreden sessizliğin...umursamaz tavrınla. Düşünüyorum da niye? ...
Sevildiğine,beğenildiğine güven mi ne?
Şimdi yüreğim tutsak ediyor düşüncelerimi,
SIMSIKI sarıp sarmalıyor, onu açmamı istemiyor artık.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
öyle güzel anlatılmış ki........duru içten
bir hoşçakal ıssızlığına bıraktım kendimi bir eylül günü...
düş' tü
uyandım
bitti
öyle güzel anlatılmış ki........duru içten
bir hoşçakal ıssızlığına bıraktım kendimi bir eylül günü...
düş' tü
uyandım
bitti
güzel bir çalışma...
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta