UMUT
Bir umutla başladı hersey
Oydu bizi ayakta tutan yegane şey
Onunla filizlendi dalında cicekler
Onunla yasam buldu kozasındaki kelebekler
Umutlarımızdı yarınları yaratan
O değilmiydi bizi yeni maceralara atan
Birçoklarını gördüm yoktu umutunu satan
Başka bir sey olamazdı bize yaşam sevincini katan
Fırtınalı denizlerde deniz feneri
Susuz çöllerde vahaydı
Çaresiz gözlerde pırıltı
Korkak kalplerde cesaretti o…
Karanlıklar aydınlıga dondu onunla
Umutu gördük gökkusağının her tonunda
Hüsranla biten badirelerin sonunda
Tutunacak tek dalımızdı yine umut
Aktı nehirler misali yüreğimize
Tercüman oldu platonik hislerimize
İlhamdı romantik dizelerimize
Şafak vaktiydi karanlık gecelerimize
Bitti derken hayata tutunursun onunla
Herşey biter o kalır yanında
Yürüdüğümüz şu kısacık hayat yolunda
Umutunu kaybetme güleceksin sonunda
ÖZKAN KARADAR
Kayıt Tarihi : 2.5.2020 02:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanı hayatta tutan yegane şey umuttur...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!