Bir insan kendi içindeki yalnızlığa yenilince
Önce hayattın manasını yitirir,
Sonra düşleri kaybolup gider..
Umutları kalır sadece geriye
Sonra biri çıkar, umut verir yine,
Ve gelir kalbine yerleşir.. yurt edinir,
Ne kalmasını bilir, nede göç edip gitmesini...
Kayıt Tarihi : 17.4.2016 18:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!