Umut Şiiri - Selahattin Çobanoğlu

yüksek duvarlar arkasında geçti ömrüm
kürek mahkumları misali
Bir ayağımda pranğam eksikti
birde elimde kelepçem
kapıda demir kilit

uçurtmalarım olmadı gök yüzünde
soğuk duvarlara kazılmış çentiklerim
görüş günlerini çekmedim belki iple
ama hep umuda uçabilmekti hayalim

çiçekler açtı şimdi bu karanlık bahçede
güneş doğuyor bir avuç gökyüzüne
bir umut için bi,nlerce ümidim var şi,mdi
içimde bu duvarların yok olabilme hayali