sırtımızı ayaza yasladık,
acılardan usanmadık.
hep umut içinde yaşadık,
giden sevdalara ağladık…
hava buz gibi dışarıda,
ama ben üşümüyorum,
içim titriyor belki,
belki de içim ürperiyor,
ama inadına üşümüyorum…
sızılarla dolu hayatımız,
belki de acılarla.
ama inanç var yüreğimizde,
sevda var içimizde, umut var,
yarınlar için, sevdalar için umut…
tükenmeden umutlar,
bitmeden yarınlar,
önümüzde yaşanacak
çok seneler var,
yeşerecek çok umutlar.
Keşaplının Günlüğünden
Mehmet KÜÇÜKKARAHAN
Kayıt Tarihi : 14.6.2010 13:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Küçükkarahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/14/umut-868.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!