Koskoca bir ömür uçup gitmişti işte
Bir ulvi umudun peşinde koşarken,
Zulmün, ihanetin, kulluğun
Kavganın, savaşın, kılıcın, tüfeğin, topun
Olmadığı bir dünya özleminin
Kanatlarında çırpınıp dururken.
Bir gece ansızın son dönemecine
Girmişti bile ömür, su gibi akan
Zihninin bir köşesinde tek umudu
Uzakta olsa onun olmadığı bir an
Gerçekleşir miydi acep uçuk hayalleri
Kim bilir belki bir gün, belki hiçbir zaman.
Sadece hayalde kalacaktı belki
Bir ömür büyüttüğü özlemleri,
Bitmedikçe insanın nefsine esareti
Bitmez insanın insana ihaneti.
Kayıt Tarihi : 8.6.2010 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)