Umuttur adımız
Yediğimiz kuru ekmek
İçtiğimiz su özgürlük
Özgürlük,bir güzel serçedir yüreğimizde
Umut sıcak bir nefestir bizlere
Bir ceylan bakışı kadar ürkek
Ve sürgünüz kalbimizde
Bir güvercinin kanat çırpışı kadar uzağız
Yaşamın kıyısına
Daha kaç yangın geçer üzerimizden?
Kaç pusu vurur bizi kalleşçe?
Umuda kaç kanat çırpışı?
Hürriyete kaç nefes var?
Bu çilemizde
Bir acı çığlıktır artık sevmek bize
Unuttuk sevmeleri de sevdaları da
Geçerken bu pusulardan ve yangınlardan
Aşktan sevdadan bir mavi bakış kaldı geriye
Bir çocuk kadar ürkeğiz
Bir kelebek kadar kırılgan ömrümüz
Ve ülkemiz ve Anadolu
Tarihin yangın yerinden gelip geçen
Bir koca çınar
Bir taze filiz
Ve halkımız
Ve kadınlarımız ve çocuklarımız ve de erkeklerimiz
Tunç yürekleri,nasırlı ellerli
Ve bükülmeyen bilekleriyle
Sıkılmış yumruklarıyla
Yaşayan ve üreten,kavga eden halkımız
Daha kaç yangın geçer üzerimizden?
Kaç kalleş pusudan daha kurtuluruz beraberce?
Ve daha adımız nereye kadar umut?
Ve daha yediğimiz aşımız nereye kadar kuru ekmek?
Ve daha içtiğimiz suyumuz ne zamana kadar özgürlük olur?
Ne zaman kapımızı çalar
O mavi bakışlı yürek?
23.03.2011
Yıldırım YıldıranKayıt Tarihi : 25.3.2011 12:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!