umut yasak diyemediler,
demeye getirdiler.
yemyeşil sürgünlerimizi biçtiler.
karabasan oldular düşlerimizde.
mevsimler geldi geçti,
ne göğü mavi
ne dalı yeşil gördük.
zemheri hüküm sürdü ömürde;
serde, gönülde.
umut yasak diyemediler;
demeye getirdiler.
beyaz kağıtlara umut yazıldı
gönüllere kazındı.
kızlarımız, oğullarımız oldu.
adını umut koyduk ille de.
türkü söylerim şimdilerde
daha bir yüksek sesle
umut ile...sevda ile...düş ile...
Kayıt Tarihi : 29.1.2010 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!