Umut Şiiri - Ahmet Yüksel Konya

Hayaller öylesine derindir
Ya da derin olması istenir ki ve
Akıl oraya öylesine düşmelidir ki
Bin yıllık yolculuklara bedel

Yola uzanan her bir adım
Zihni dibine kadar boşaltmalı
Yerine ise okşayıcı bir esinti,

Dinlenen ve dinlendiren bir akıntı,
Hüznü dışarı atan bir sızıntı
Açlıkta ki duygulara bir kırıntı olsun

Aklın derinliklere doğru düşüşü
Ruhun göklerde muhteşem süzülüşü
Kendinde ki benliği bin kere öldürüşü

Gururun çıldıran ateşini söndürüşü
Karanlıklara akan kaderini
Aydınlık yollara doğru döndürüşü olsun

Arayış alevinin coşkunlaştığı
Ve yürekte korlaştığı
Düşüncede ise sırlaştığı zaman

Varlığını hissettiğim bütün parçalarımı kavurduğu,
Düşündüğüm bütün hisleri bilinmezlere savurduğu,
Bende binlerce koridor doğurduğu
Bedenimi ruhumla yoğurduğu
Hayatımı dev bir boşlukta boğduğu zaman

Ben kendimdeki gizemi
Önceden bilemediklerimi
Hayal denizimin diplerindeki sitemi
Bir kıvılcımın girdabında yüzen ikilemi
Önümde ışığımı örten perdemi
Düşündüm

Kendimde ki sınırları aştığımı,
Güzelin içinde sonsuzluğa taştığımı
Varlıkta yoksullaştığımı
Yoklukta doruklaştığımı
Doruklarda varlığı ve yokluğu dolaştığımı
Gördüm

Yokluğun keskinliğinde
Ama korkutan derinliğinde
Kayboldum
Kayboluşun yalnızlık ve sessizliğinde
Hüzünle doldum

Hüzün dalgalarının enginliğinde
Kendimde boğuldum
Düşlerimdeki kırılmışlığın çaresizliğinde
Ve çaresizlik kadar derin kararlılık denizinde
Beni yutan okyanuslardan
Sükunet adalarına çıkaracak
Bir yola koyuldum