Umut Şiiri - İsa Kahraman

UMUT

Kimbilir kaç kere kapın önünden,
' Ya rastlarsam ' diye geçtim, umutla.
Ne zaman çalınsa kapım uzunca,
Seni geldi sandım, açtım umutla.

İçimdeki hasret, dışımda tüter,
Gelsen de yılda bir, bu derdim biter,
Bu sevdaya azdır, şimdilik yeter,
Bir elli yıl ömür, biçtim umutla.

Ne acılar yüklü, aşk denen nehir,
Bir günlük vuslata, bir ömür kahir,
Sununca eliyle, bir fincan zehir,
Bal şerbeti diye, içtim umutla.

İşveyle kalbimi çalmak isteyen,
Şu gönlümü nazla almak isteyen,
Yüreğime sahip olmak isteyen,
Yüzlerce namzetten, seçtim umutla.

İsa Kahraman