Umut Şiiri - Ozan Oğuz

Gece penceremden gökyüzüne baktığımda
Bir defter açılıyor yıldızların arasında
Geçmişin sayfaları havaya saçılıyor
Karanlık ve iç acıtıcı
Bir yanlızlıkhikayesi
Hep kısa süren mutluluklar
Ve uzun süren acılar
Aklımın karanlık köşesinde
Unutulmuş ama iz bırakmış
Karanlık hatıralar

Kaybolmuş bir ruh
Çok gerilerde kalmış
Görüyorum onu
Sayfalar çevirilirken geride
Gülüp oynayan, umutlu, iyimser
Kendini arıyor geçmişin sayfalarında
Ben de onu arıyorum
Ama çok uzaklarda
Çok derinlerde bir yerde

Gökyüzüne baktığımda
Biliyorum sonsuza dek yaşayacağımı
Biliyorum bir gün ruhumu kazanıp parlayacağımı.
Hiç sönmeyecek bir yıldız gibi,
Geleceğin parlaklığı
Umudumun ışıklarıyla aydınlanacak
Gökyüzü hiçbir zaman siyaha dönmeyecek
Örtecek umudun ışığı karanlığı