buğulanırken vitrini yalnızlığın,
o gecenin ayazında,
bir hırsız misali,
kaldırım taşını söküp yerden,
dağıtırken canı çerçeveyi,
ardında saklanmış o kadife kutuda,
ayarı düşük umutların dışında,
bana bırakacağın bir şey varsa,
yeni adresim;
çıkmaz bir sokağın sonunda,
küf kokulu sabahlara uyanılan,
duvarı yangınlara yüz tutmuş,
umutlar...
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!