Coşku ırmaklarında
Kulaç atarken
Olabildiğince derinlere
Çöl kuraklığı yerleşiverir bazen
Gözünün görebildiğince
Umut;
Artık su tanecikleridir
Tek, tek her zerrende.
Nefes oluverir
Hayat doldurur
İsteksiz ve bitkin bedenine.
Ağlarken acı yüklü iniltiyle
Çaresizken çarelerin içinde
Yalnız umut et.
Edebildiğince umut et ki
Yaşam yine
Sarmalasın seni güç veren
Eski etkisi ile.
Kayıt Tarihi : 24.9.2008 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!