Umut Şiiri - Erdal Mutlu

Bir arslandım ben uçsuz bucaksız çöllerde
Yüreğim çölün sarı sevgisi ve gururu ile doluydu
Kimsecikler yan bakamazdı korkardı
Aslında bendeki gurur bundandı
Umut tu..
Umut u avlardım uçsuz bucaksız yerlerde
Umut un adı sarı bir ceylandı..
Hiç kaçırmak istemezdim.
Pençelerim buluşurdu onun nazlı etiyle,
Günlerden bir gün
Umut ceylanını özledi.
Pençelerim yüreğimde,
Bacaklarımda aynı cezair türküsünü söylerdi
Ama yoruldum.Onu bulamadım artık
Ahlar vahlar haykırışlar içinde yıkıldı koca gövdem.
Yerden kalkan toz zerreciklerinin arasında….
Umudun küçülüşünü seyrettim
Umutsuzluğa düştüm
Sensizlik içinde…………….