Akşamın yoğunluğu düşerken hep üstüme,
Ellerimle bir pencere açarım karanlığa.
Karşılaşırım ışığın aydınlık sağnağıyla,
Birde yosun kokusu eklenir aydınlığa.
Bakalım herşeyimize, çok uzaklardan istersen
Kucaklayalım birbirimizi pencereden bakarken.
Uçarım açtığım pencereden boşluğa




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta