Umut geldi bu akşam oğlum
Arkadaşın,sırdaşın,can yoldaşın
Ben sarıldım Umut,uma sımsıkı
Kokunu Umut,umdan alırım diye
İçime bir ateş düştüki sorma
Umut Ahmet,imi nerde bıraktın
Nerde şimdi benim umutlarım
Yüreğimi ezdin umut
Sana sarıldımya yavruma sarılır gibi
Hasret sardı yüreğimi hasret
Yavrumun kokusu sinmişti
Oysa ben yitrmiştim yavrumu
Ben kaybolmuştum hasret içinde
Sen geldin Umut,um yavrumu
Hiç saramayacağım oğlumu getirdin
Affet Umut affet biliyorumki sende
Benim gibi yoldaşını özledin.
Beni görmek acı verdi sana
Hem seni,hem kendimi
Yeniden acıya verdim
Ben kaybettiğim yavrumu
Umutsuzluklar içinde
Bir daha göremesemde,
Umut sen geldin ya
Bana Yavrumu getirdin.
Bana hasreti getirdin
Bana oğlumun kokusunu getirdin.
Umut.um hoş geldin,hoş geldin
Neden yavrumuda getirmedin
UMUT! .....
Kayıt Tarihi : 6.1.2008 01:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seda Ahmet](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/06/umut-537.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!