Varlığımı koydum his cenderesine
Yakalamak için içimdeki beni
Hayallerim kazıdım delicesine
Boğumlarla sıktım da yüreğimi...
Bir tufan esti,önce ağladım
Yoklugum kadırga yolcusu ben..
Hıçkırıklarım poyraz oldu,kıvrandım
Benle açıldım gaiplere ben....
Ruhum perde perde gerildi
Umut deryasında karaya oturdum...
Hasret güneşiyle sona gelindi
Uyandım ki eyvah hala ağlıyorum....
16.6.1987
Nevzat DalgakıranKayıt Tarihi : 23.12.2007 20:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nevzat Dalgakıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/23/umut-531.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!