Gündüzün alasına karışmış günde,
Kollarında küfeler, toplanıyor üzümler,
Dillerinde yanık ege türküsü,
Yüreklerinde sevda tohumları.
Sarı çizme altında ala/kara ezilen,
Dipsiz derin kazanlarda kaynıyor..
Alnında inci dizili sıra tomurcuk
Yüzünü yalayan çınar odunun alevinde,
Gözleri dalıyor umutları gebe,
Ah! sancı yokluyor geliyor bebe…
Altın sarısı akisler katran karasına karışmış,
Mazlum ovaya keskin kokular ağmış
Güz mevsiminin safran alasında
Yüzlerde gülücük, yüreklerde umut…
Gecenin ayazında apansız sancılar,
Dayanılmaz şimşek gibi çakıyor,
Sabah ezanına kala çığlık,
Köhne odaya varlığını bırakarak.
Sımsıcak bir sevgi, ruhlarda acı,
Bir kız ama babasız doğuyor.
Pamuk gibi minik eller sarıyor.
İnatla yaşama dört elle…
Gül 2007
Gülayşe DelenKayıt Tarihi : 4.10.2007 21:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülayşe Delen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/04/umut-509.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!