Umut. Şiiri - Erol Sagun

Bir zamanlar,
Hayeller kurardım.
Onu tanıyana kadar.
Hayellerim toz pembe,
Kışım yaz,güzüm bahardı,
Sonsuza kadar.
Bir gün, ummadığım bir yerde,
Ummadığım bir zamanda,
O çıktı karşıma.
Işte demiştim,
Yıllardır aradığım.
Umudum, hayalim alın yazım,
Her şeyim
Tek sevdiğim,baharım..

Bir gün onu,
Başkaşıyla gördüm,
Hayellerim,umutlarım,
Bir anda söndü.
Baharım güze,
Yazım kışa döndü.
Dünyam yıkıldı,hayellerim,
Bir anda söndü.
Neye uğradığımı bilemedim,
Deliye döndüm.

Şimdi ben yaşamıyorum,
O ise ellerin oldu,
Bense, savrulan bir,
Gazel gibiyim,

Ne olur, benimde aşklarım,
Mutlukukla son bulsun,
Bir seferde, şu feleğin çarkı,
Benden tarafa dönsün,

Yetsin artık,bu çektiklerim,
Bir seferde,
Bu garip mutlu olsun,
Erol, hep umut la yaşadı,
Bırakın hayatı,
Umut la son bulsun...

Söz Yazarı:Erol Sagun.
Tarih:29 nisan 1996.

Not:ANTOLJİ.COM da kayıtlı Şiirlerim ve(MP3) CD em NOTER tastiklidir.