UmuT Şiiri - Ulaş Güleviz

kızılca kıyamet kopuyor yüreğimde
gözlerini özledim
ve kirpiklerinden inen aşk semahını

sonra sordu bana belleğim
“ya sevemezse senin kadar
veya hiç sevmezse..? ”
ne kaybedebilirdim ki daha fazla
yaşama sevinci alınmış biri
daha neyi kaybedebilir

bu sorudan korkmuş
ve ilişmemiştim olası cevaba
kaçmıştım tüm sorulardan
belki kendimden de kaçmıştım

bir gece usulcacık uzandığımı duydum saçlarına
ve gözbebeklerini okuyordum
ağır bir maden işçisi kadar yorgun
ve maden işçisi kadar büyük bir hevesle dokunuyordum

saçlarına baktıkça
papatyalar ortasında bir çocuk oldum
ve papatyalar içindeki yüreğimi
başucuna koyup
kayboldum ...