Umut Şiiri - Lütfiye Çilingir

zamanlardan yine
dibe vurmuşlardan
umutsuz bekleyişler,
kararmış hayallerinde..
varsın yada yoksun
farketmezlerinde
zaman yine...
çekilen küreklerin
boşluğunda kayboluşlar..
silkelenmekte umutlar,
zaman zaman...
yola devam etmelimi,
etmemelimi....
hayatın yorgunluğunda,
izlemekte yokoluşlarla..
vardır elbet bir neden
yada nedenlere
bir çare..
yolun sonundayken,
ışık parladı kimbilir
geçtiğin karanlıkların
aydınlık güçleriyle...
renklerden grilerde
hayat bu günlerde
çaresiz bakışlar
umut aranan kalplerin,
kalmışsa bir kırıntısı
sevgilerin...
yorgunluğunda vücutlar
gözler fersizlik içinde,
eller hissiz
tenler buz kesmelerinde...
istemek mümkünmü,
yada çağırmak mutluluğu
tekrar birkez daha
demelerle...
tükenmişliğin gözyaşları
bile akmazlarında
bir damla daha....
paramparça bir hayat
yazıyor kitaplarda...
rolleri aynı, sevgiliydi
yazmakta..
hiç bitmeyecekmiş
gibilerinde yılların
ama işte o an hep
gelecekti birgün
sen istemesende...
yitirmezliklerine
geldiğinde umut zamanları,
kimbilir yeni bir doğuş,
olacaktır gönüllerde..
biten yılların yerine
yeni bir hayat
ve yeni bir tomurcuk
açacaktır yerinde...
ve sen ağlamaktayken
eski günlerine
açacaksın bir gül gibi
yenilenen senle,
belkide....