Çok bekledim bu kıyılarda o umduğum molayı.
Bütün şehir uyudu, bir ben adımladım burayı.
Dost tuttum kendime kapkara suları ve Ay’ı.
Bir bütün olmuştuk, başımda toplamıştım fırtınaları.
Devam edip gitti, değişmedi hiç, her gece aynı hava.
İçimde bir umut, dalıp giderken karanlık sulara.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;