Umut Şiiri - İsa Yazıcı

Kalabalığın içinde,
Gidebildiğine açılan bir yol.
Uğultu!
Alkış!
Ve bir an sessizlik.
Bir bebeğin ağlaması,
Kime, neye karşı?
Belirsiz...
Donuklaşmış gözlerde botlar,
İnsanların umutları.
Yükseklere uzanan
Bir bayrak;
Yükselen bir bulut,
Kardeşliğin sembolü,
Umut!
Yine sessizlik.
Sonra bir adamın bağırması,
İnsanlara seslenişi.
Alkış!
Gök gürültüsü,
Buluttan çıkan
Su damlacıkları.
Bu damlacıkların
Her insana ulaşması.
Umut bir bulut.
Kardeşliğin sembolü,
Bulut!