Belki bir gün çıkagelirsin
Karlı soğuk yollardan
Yada gülüşün kadar sıcak haziran la beraber
Ah ne çok gelsen, kar gibi yağmur gibi güneş gibi..
Beklerken seni kapalı kapılar ardında
Uzun karanlıklarda
Açılsa tüm kapılarım
Aydınlansa güneş yüzünle dünyam
Bu benimki boş bir hayal belki
Tanrı elini çekmişken aşktan..
Kaç şehir kaç cadde eskittim sensiz
Kaç bedende aradım ellerinin yumuşaklığını
Umut ektim ayağımın değdiği her yere
birgün biçmek üzere...
Şimdi yüreğin elinde döneceğin o günü beklerim
Ne hayallerimden vazgeçerim ne tanrıya inancımdan...
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 23:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Urfan Sönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/05/umut-447.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!