Kavak ağaçlarının çevirdiği evinin önünden geçerken
bir gün,
uzatıp başımı her zaman olduğu gibi
gönül pencerenden
baksam içeri....
çimen yeşili gözlerini seyreylesem doya doya...
. …...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
