Kavak ağaçlarının çevirdiği evinin önünden geçerken
bir gün,
uzatıp başımı her zaman olduğu gibi
gönül pencerenden
baksam içeri....
çimen yeşili gözlerini seyreylesem doya doya...
. …...
yine bir gün
çıkıp geleceğim
pencerenden bakıp
bahçende açan bahar güllerini koklar gibi seni koklayıp saracağım
bitecek bu hasret bir tanem
bitecek ve
bitecek.......
Kayıt Tarihi : 18.3.2007 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!