Çıplaklığına soyundum bu gece aynanın
Bir ülke yaktım yüreğimin közünde
Ulu orta düşündüm
Hangi geminin mültecisi olsam
Umudun pasaportsuzluğunda
Bir ülke söndürdüm gözyaşlarımda
Sokaklar çocukların çığlıkları…
Ben her bahar âşık olurdum annemden habersiz
Bir ülke kurdum bu gece düşümde
Duvarları sevgiden
Kapıları dostluktan
İçinde bin bir çiçek,
Hepsinin ismi… UMUT
Kayıt Tarihi : 17.2.2007 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!