Umut dağların yüksek dağların başında kar olmuş.Ve sonsuz yüksekliklerde uçuyor.Peşini bırakmadığımız herşeyin rengi değişik.İçimizde gidilecek bir yerin olmamasıda bizi bilemediğimiz iklimlere itiyor.
Kalabalıkların yalnızlığı ölmüş.Görünmeyen hatıralar yerlerinden birer birer çıkıyor.Yüz vermeyen dünya hiçliğin son perdesini oynuyor.
Gitme kal diyemediğimiz nice hayatlar nerede? Sorgusuz idam edilen hayaller şimdi hangi yürekte?
Bakma soğuk zamanlar gibi yüzüme.
İçimde kal ey umut sessizce.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
