Umut Şiiri - Kemal Karayılan

Fısıltısız geçen gecenin ardından,
Sorular uyandırdı sabahın erkeninde
İçimde bir huzursuzluk
Sorup durdum kendime
Paylaşılır mı yalnızlık?
Paylaşılırsa yalnızlık olur mu?
Bu hayat bilmecesi
Ve keşmekeş devam ederken
Bunca soru neden takılır aklıma?
Yalnızlık paylaşılamıyorsa eğer
Çiğ hamurun mideye oturması gibi
Oturur mu insanın yüreğine?
Zaman ne kadar acımasızca
Eskitiyor gençliğimizi.
Geriye kalan sadece
Anılara özlemden başka birşey mi sanki?
Hep kaybedilen özlenir,
Hep geçmişteki.
Şu anı yaşayamadan
Nostaljik acılarda burkulmuş yüreğine
Takılıp kalmak mıdır yaşam?
Bir yolu vardır mutlaka.
Umut dediğin Temmuz ayı gibi sıcaktır
Eğer içinde bir parça umut varsa yaşama dair.
Bil ki:
Gelecek bundan daha güzel olacaktır