Umut Şiiri - Semih Kocaman

Umut

Yağmur olup akmak isterdim
Kurumuş kalplere sel olmak.
Gözyaşlarım mahcup etmediler beni
Kalplerle bir oldular
Geride bir tek beni bıraktılar…
Hayalperest dolu şu hayatta
Kimse kalbindekini denize bırakmadı, maviye…
Rüyalar gördüm dünya maviye boyanmış…
Hayaller kurdum aşk adına savaşlar kazanılmış…
Gerçekleri gördüm içi dışına kaçmış kalpler varolmuş…
Sahteler bile yolunu şaşırmış.
Gerçekleşmesini dilediğim…

Unutma beni unutama beni…
Unutmam seni unutamam seni…

Aşk adına ne yollar kat ettim tuzaklarla dolu.
Kalbimden neler söküp attım atamadım bir tek onu.
Ceza mıydı bahsedilen kader oyunu.
Arkandaki manzaraya bak tanı artık içimdeki ruhumu…
Tanımazlar seni belki de kimseyi.
Kaldır yerden al ve yürü artık hayat dolu şu zavallı bedenimi.
Sakın kalabalık yerlerde dolaşma karalarla girerler içine.
Ne olur acı saçmalarına izin verme sadece aşkını ekle kederime…
Kaçmıyorum senden kaçırma gözlerinden…

Unutma beni unutama beni…
Unutmam seni unutamam seni…